zondag 22 november 2009

Veni, vidi, bibi

Ik kwam, ik zag en ik dronk. Dat is de rode draad in het leven van La Chapelle d' Abondance in de afgelopen weken. Om onze wijnkaart een Franse "touche" te geven, maakten we kennis met twee nieuwe wijnleveranciers, waarop direct een uitnodiging voor hét feest van het Wijnjaar volgde: de Beaujolais Primeur 2009!

In het gemeentelokaal van La Chapelle mengden we ons onder onze collega-horecaondernemers. Veelal grijs, veelal man, allemaal lokaal en met nieuwsgierige blikken in hun ogen. Die twee Nederlanders trekken maar een raar gezicht na het proeven van de Beaujolais, zagen we ze denken. Want hoewel de eerst flessen van deze wijn met veel lofprijzen en goedkeurend knikken werden leeggedronken, moesten wij eerlijk toegeven dat dit waterige wijntje ons echt niet kon bekoren. Zoveel monden, zoveel smaken. En ach, we zijn de flauwste niet; het is een mooie gelegenheid voor een leuk feestje!

Gisteren maakten we weer een ommetje naar de Zwiterse wijnleverancier "Domaine de Chantegrive". Op Geneve haalden we eerst onze chef-kok Raf op, die direct zijn smaakpapillen en reukvermogen aan het werk kon zetten. We schoven aan aan een lange tafel in het knusse proeflokaal, waar een aantal Zwitser-Duitsers zaten, plus de eigenaar en eigenaresse van het Domaine en een alleraardigst Belgisch koppel.


De eerste twee rode wijnen heetten "instapwijnen" en kwamen aardig in de buurt van de smaakbeleving van Beaujolais Primeur. Saai, slap, waterig. Hap, slik, weg. Maar daarna, jaaa daarna kwamen de verrassingen. Een geweldige Arioso van de Dornfelder druif. Uniek in haar soort in deze omgeving. Een elegante wijn met een body, die lang blijft hangen en tegelijkertijd erg toegankelijk is. De wijnen werden sterker en sterker. Tussendoor genoten we van een grote Spaanse ham die in een "porte jambon" op tafel schitterde. We stopten bij de rode Crescendo van de Gamay druif. Heerlijk bij een mals stuk filet de boeuf of een confit de canard.

Net voordat we besloten weg te gaan, zo gaat het altijd, vielen onze ogen op een mooie Chardonnay. Een naam met soms een negatieve connotatie, vanwege het Amerikaanse imago. Toch maar even proberen; we zijn er niet voor niets. Het bleek een schot in de roos! Deze komt zéker op onze kaart!

Ik kwam, ik zag en ik overwon... helaas niet mijn slaap op weg terug naar huis. Heerlijk, die Alpenwijnen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten