Boter, kaas en... schapenkaas

Gisteren op jacht gegaan naar lokale, niet te versmaden producten. Eerst naar de fruitière in La Chapelle, alwaar ze verse zuivelproducten verkopen. We zaten al te watertanden op weg ernaartoe, maar helaas... dicht!

Op naar de chèvrerie dan maar. We rijden over een uitgestorven bergweggetje en volgen de bordjes naar de geitenboerderij. Een grote hond aan een ketting, maatje koe, wacht ons op. "Niet aaien", waarschuwen grote borden. Dan stapt de boerin naar buiten. "We verkopen geen kaas meer", roept ze met luide stem. Een vrouw zonder scrupules die gewend is aan noeste arbeid, dat zie je zo. We stellen ons toch maar even voor. Ze vertelt dat de toekomstige kaasproductie al volledig bestemd is voor andere hotels en restaurants. De koek is op.

Gedeillusioneerd rijden we verder. Wat een gastronomisch tripje moest zijn, blijkt een queeste geworden. We proberen de charcuterie in Abondance. Heerlijke geuren van patés en terrines, gedroogde worsten met dennennaalden en gerookte hammen, komen ons tegemoet. Na een tijdje wachten en rondneuzen zijn we aan de beurt. "Wij zijn de nieuwe hoteleigenaren van Esprit Montagne, zijn geinteresseerd in lokale producten en zouden graag een prijslijst willen hebben...", beginnen we. Helaas... een prijslijst is er niet. We moeten tzt zelf maar aangeven wat we willen en dan geven zij de prijs wel door. Zucht.



Terug naar de fruitière die zal nu wel open zijn. We worden hartelijk welkom geheten door een mevrouw met een labjas aan en een netje over haar hoofd. Door de ramen achter haar zie je haar man druk aan het werk met grote melkcilinders. Hier zijn we op de goede plek! We ontvangen een uitnodiging voor een proeverij op 5 december, waar ook speciale horecatarieven worden doorgegeven.

Of ze ook schapenkaas hebben? Nee helaas, alleen maar koeien- en geitenkaas. Jammer, want schapenkaas heeft een erg verfijnde smaak en je kan er alle kanten mee uit. Natuurlijk gaan we de winkel niet uit zonder een rol versgemaakte boerenboter. Heerlijk!

"Zullen we ook maar even in Chatel kijken, anders is het wel een heel bescheiden tripje geworden," stel ik voor. "Is goed, wil ik wel via Linga rijden om te kijken hoe hoog de sneeuw daar al ligt," antwoordt Alke. Op weg naar Linga babbelen we wat over de zeer bescheiden productie van schapenkaas en de uitdaging een goed adresje te vinden, als we ineens een bordje "fromage de brebis" voorbij zien flitsen. We zijn er al voorbij als we meteen daarna een kaasboerderij zien.

De zeer aardige Beatrice, skilerares in de winter en boerin in de zomer, nodigt ons bij haar thuis uit, vertelt haar over de zuivel in deze vallei en geeft ons een prachtige Abondancekaas cadeau. Wat een verschil met de Abondance uit de supermarkt!

"Oh", voegt ze eraan toe, "als je de hier de eerste links gaat, kom je bij hét adres voor verse schapenkaas uit."

Missie geslaagd!