zondag 10 januari 2010

Onverwacht bezoek

Eergisteren hadden we een rustige avond, dachten we. Drie tafeltjes met gasten die op hun gemakje van hun diner genieten. *PING*... de receptiebel roept me. Geconditioneerd loop ik naar de receptie toe. Daar staat een Franse dame die vraagt of ze zonder reservering kunnen aanschuiven.

Tijd om even de keuken in te duiken en chef Raf te raadplegen. Hij doet zijn mise-en-place voor het aantal mensen dat in ons hotel te gast is en de mensen van buitenaf die gereserveerd hebben. Wat nu? Zo last-minute moeten we toch iets anders gaan verzinnen. Creatief als hij is, weet hij nog een mooi menu de Jour samen te stellen.

Ik vertel de dame over de mogelijkheden. "Ah parfait, je vais chercher les autres". Blauwbekkend van de kou komen de overige leden van het gezelschap naar binnen. En wat blijkt? Het is mevrouw Maxit, de allereerste eigenaresse van dit hotel. De vrouw die dit hotel in 1978 samen met wijlen haar man heeft gebouwd en tot leven heeft gebracht. Vanavond kwam ze met twee zoons, een schoondochter en een kleindochter de boel eens bekijken.

Haar reactie was een van blije verrassing. Het hotel is natuurlijk flink opgeknapt in de laatste paar maanden, wat haar goedkeuring weg kon dragen. De oudste zoon, die inmiddels rond de 40 is, barstte in lachen uit toen hij ontdekte dat zijn kinderslaapkamer is omgetoverd tot massagekamer. "Was dat toen al maar zo," grapt hij.

Al met al hebben ze genoten van een gezellig diner en komen zeker een keer terug om onze Zwitserse kaasfondue te eten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten